Op de één of andere manier val ik meestal niet onder de gemiddelden. Als er bijvoorbeeld een bericht in de pers verschijnt dat men gemiddeld meer is gaan verdienen, verdien ik juist minder. Als men gemiddeld minder te besteden heeft, heb ik juist het gevoel dat ik meer te besteden heb. En als er minder kinderen geboren worden, zit ik juist in mijn tropenjaren qua bevallingen en baby’s en dat soort dingen.
Een week of wat terug kwam ik weer zo’n berichtje tegen: Hoge stijging werkloosheid in Zuid-Holland. En gek, deze begreep ik wel. Want nog maar een paar maanden terug werd duidelijk dat Thijs op zoek moest naar een andere baan vanwege ‘economische omstandigheden’ zoals dat zo mooi heet. Toch even schrikken als je dat hoort. Gelukkig hebben we ons nooit echt zorgen hoeven maken, want een nieuwe baan was zo gevonden en bij het bedrijf waar hij werkte waren de mogelijkheden nog niet totaal uitgeput, al was de personeelsbezetting in de afgelopen jaren behoorlijk uitgedund.
Maar toch, plotseling had onze persoonlijke situatie min of meer bijgedragen aan dit nieuwsbericht. Best een gek idee.
Hoe is dat bij jou? Zijn dat soort nieuwsberichten voor jou vaak erg herkenbaar, of is jouw situatie – net als de mijne- vaak omgekeerd?
Intussen 