Daar zit ik dan. Thijs is jarig, hij ligt nog in bed. Ik zit op de bank, nog steeds een beetje gammel van de buikgriep. Geen ontbijt op bed voor de jarige, we hebben niets in huis, geen taart en ook geen cadeautje. Een buikgriep en een begrafenis in één week tijd veranderden de prioriteiten een beetje.
Gelukkig zorgde Tom voor een vrolijke noot: hij maakte vanmorgen zelf versieringen en plakte ze op Thijs’ stoel. Jammer genoeg trekt Emma ze er in de tussentijd weer vanaf. Hopelijk komt Thijs gauw beneden, dan ziet hij nog welke moeite zijn zoon voor hem heeft gedaan.
Vanmiddag vieren we een klein feestje met de kinderen, al hebben zij ook nog geen cadeautje voor hun vader, dat had ik natuurlijk moeten regelen. En als we taart eten, komt dat omdat Thijs die zelf is gaan halen. En vanavond komen de volwassenen voor een hapje en een drankje. Die Thijs zelf zal moeten klaarmaken.
Ik denk dat we het volgende week nog maar een keertje over moeten doen, als iedereen beter is. Hoe dan ook, vandaag is Thijs 32 jaar. En ik hou van hem en hij van mij. En hij mag uitslapen vandaag. Dat zijn best wel weer fijne dingen.
Intussen 
Uitslapen is een prima kado. Me dunkt.
Van harte met je man!
Gefeliciteerd! Uitslapen is ook fijn!
Uitslapen en slapen in het algemeen wordt zwaar onderschat door mensen zonder kinderen. Korto: prachtig cadeau om mee te beginnen. En de rest komt later wel :-).
Daar word je toch blij van, van zo’n blog. Ik bedoel niet omdat je man ziek is, maar zoals jullie dat onder en met elkaar oplossen. De liefde is er en dan weet je het: alles komt goed. Beterschap! Die taart komt er wel een keer. En de kinderen nemen van school vast een zelfgemaakte tekening mee. Als vader ben je daar nog het meest van onder de indruk, toch?
Beterschap en gefeliciteerd.
@allen: Bedankt voor jullie felicitaties. En ja, uitslapen is zeker een bijzondere luxe voor papa’s en mama’s!
@Mirjam: Jij leest altijd zo fijn tussen de regels door 😉 We doen ons best in ieder geval en als dat opgemerkt wordt, geeft dat wel vertrouwen!